مدل سازمان مربی گرا درصنعت بیمه ایران براساس عوامل منابع انسانی، زمینه های کسب و کار ونقش واسطه ای فرهنگ مربی گری

سازمان مربی گرا یک چهره جدید سازمانی است که بر موضوع مربی گری به عنوان یک استراتژی موثر در وسعه نیروی انسانی و یادگیری سازمانی تمرکز دارد.مساله این تحقیق شناسائی عوامل اثرگذار برایجاد یک سازمان مربی­گراست که پس از شناسائی در سه دسته عوامل منابع انسانی،زمینه­های کسب وکار وفرهنگ  مربی­گری خلاصه گردیده و از طریق روش تحقیق پیمایش به وسیله یک پرسشنامه توصیفی اثر زمینه­های منابع انسانی وکسب وکار به عنوان متغیرهای مستقل و فرهنگ مربی­گری به عنوان متغیر میانجی برایجادیک سازمان مربی­گرا به عنوان متغیر وابسته آزمون گردیده وتناسب مدل مفهومی تحقیق از طریق فن تحلیل عاملی و    نرم­افزار لیزرل بررسی شده است.یافته­های تحقیق شامل معرفی عوامل اثرگذار بر ایجاد سازمان مربی­گرا و ارائه الگویی برای یک سازمان مربی­گرا براساس مهارت­های ورزش وبازی،ارزش­های فرهنگ بومی و متغیرهای ذاتی صنعت بیمه ایران است که به صورت 7 فرضیه اصلی و28 فرضیه جزیی برای بیان روابط مستقیم و غیر مستقیم میان عوامل فوق الذکر با سازمان مربی­گرا سازماندهی و نهایتا همه فرضیات اصلی و تعداد22 فرضیه جزیی به تایید رسیده است.نتایج تحقیق همسو با ادبیات مربی­گری است؛ یعنی براساس میزان تأثیر به ترتیب عوامل منابع انسانی،زمینه­های کسب وکار و فرهنگ مربی­گری اولویت­بندی شده­اند.ضمنا اثر واسطه­ای فرهنگ     مربی­گری بر رابطه هردو عامل دیگر با سازمان مربی­گرا مثبت و قوی ارزیابی شده است.اهم پیشنهادهای تحقیق بر مبنای همین اثرات ارائه و به محققین بعدی نیز بررسی  مدل تحقیق در بخش خصوصی بیمه و سایر سازمانها برای تبدیل شدن آن به یک مدل عمومی توصیه شده است.